Bullets for my Valentines- Part 3

AUTHOR'S NOTE:

Guys sorry medyo natagalan ang update. Makakapag update lang ako once in a week. pinakamabilis na update ko na lang eh 3 days. Sorry kung natagalan. hahaha.

Di na po muna ako makakapag mention ng names. Medyo nagmamadali din po ako eh.

Umpft. Salamat nga po pala sa lahat lahat. natutuwa po ako sa mga comments ninyo. Hayaan po ninyo at gagalingan ko pa po. Asahan po ninyo na mahaba po itong story na ito. hahaha. Maraming salamat po.



Asahan ko po mga comments po ninyo.. salamat po... :))


Always Here,

Dylan Kyle Santos






Sa Isang Sulyap Mo – 1:43 Song Lyrics

************************************************************

[AJ’s POV]

“Oh anong pinag uusapan ninyo ni Jaysen?” tanong ni Chad.

“Uhm, wala naman. Nag kwentuhan lang kami habang hinihintay ka. Teka nga pala, bakit ngayon ka lang? Sabi mo maaga tapos eto, malalate ka?” sabi ko.

“Sorry naman. Napuyat ako kagabi eh. Kaya ayon. Sorry.”

“Oh ano bang kalokohan ito at kailangan pa nating pumasok ng maaga?”

“Alam mo kasi, may nakausap ako na kaibigan ni Jaysen. Tingin daw nila eh inlove tong si Jaysen sa kung sino man. Dami na daw kasing tinatago eh.”

“Oh anong gusto mong gawin natin?”

“Kailangan malaman natin kung sino yun. Grabe ang swerte niya ha.”

“Sus. Wag na kasi. Dami pang alam eh. Waste of time lang yan.”

“Ouch naman. So waste of time pala ang pagtulong mo sa best friend mo?”

“Hoy wag kang mag emote jan, batukan kita eh.”

Di siya nag salita. Grabe dadaanin na naman ako sa drama nito.

“Oo na sige na. Dame pang alam na kadramahan.”

“Wala napipilitan ka lang. Wag na. Sa iba na lang ako magpapatulong.”

“Sus. Edi di wag.”

“Tignan mo oh. Haixt. Ganyan ba ang best friend?”

“Oo na sige na. Oo na diba? Paulit-ulit. Ano gagawin natin kapag nalaman na natin?”

“I will make him or her life miserable.”

“Oy grabe ka ha.”

“Joke lang. Basta yun na yun. Kung sino man yun ang swerte niya.”

“Okay na. Sige na.”

“Salamat talaga best friend nga kita.”

“Pa-salamat ka. Teka nga pala, bakit ka napuyat aber?”

“Ah eh may ginawa lang ako.”

“Talaga lang ha.” 

"Chismoso ka.”

“Kapag nagtatanong chismoso agad?”

 “bakit hindi ba?”

“So naglilihim ka na sa akin?”

 “Hindi naman.”

“So naglilihim ka na nga.”

“Basta saka ko na sasabihin yan.”

“I’m sure paglalandi na naman yan.”

“Tama!”

“Kitams, sino naman yan?”

“Basta. I will looking forward for the progress. Saka ko na sasabihin kung sino.”

“Aysus. Kung sinu-sino yan ha. Naku.”

“Oy hindi ah. Basta focus pa rin ako kay crush ko.”

“Sus. Lalakero. Meron ka ng pinagpupuyatan tapos may ganito pa?”

“Basta.”

Determindo nga talaga itong lalaking ito na malaman. Pati ba naman best friend ni Jaysen eh pinipiga.

“Pre, may nililigawan ba si Jaysen?”

“Uhm. Wala naman. Bakit?”

“Wala lang. Eh may nagugustuhan ba siya?”

“Definitely meron kasi super inspired siya. Kaso ayaw nyang sabihin sa akin kung sino. Saka na lang daw pag naging sila.”

“Oh my. Ang daya, kailangan malaman natin kung sino yun.”

“Bakit naman?” tanong ng best friend niya.

“Uhm wala naman.”

“may gusto ka sa kanya no?”

“Wala ah.”

“In denial ka pa jan.”

Bigla namang dumating si Jaysen mula sa kawalan.

“Oh anong ginagawa ninyo dito? Anong pinag uusapan ninyo?” tanong nito.

“Wala naman.” Agap kong sagot.

“Ah okay.”

“Sige alis na kami.” Sabi ko.

“Okay ingat kayo.” Sabi naman ni Jaysen.

Nagmadali na kaming umalis. Haixt pasaway talaga itong si Chad muntikan na kami doon. Tambay na lang muna kami sa cafeteria.

Di ko maintindihan ang nararamdaman ko kapag nakikita ko si AJ. Para bang lagi ko siyang gustong makasama at makausap. 

Alam ko noong una pa na mabigat na ang loob niya sa akin.

[Jaysen’s POV]

Unang pagkikita kasi namin eh hindi na niya ako kinikibo. Akala ko suplado siya pero hindi pala. May dahilan siya kung bakit at nalaman ko yun kanina noong magkausap kami.

“Tol, mukhang may gusto sayo yung best friend ng type mo ah?” tanong sa akin ni Steve.

“Mukhang hindi naman. Paano mo nasabi?”

“Nagtatanong kasi siya kung sino nagugustuhan mo, bilang isang matapat mong best friend eh di ako nagsalita. Kaya tara na sa cafeteria at ilibre mo ako.”

“Yan, jan ka magaling sa libre. Batukan kaya kita?”

“Kaya mo?”

“Oo.”

Halos anim na buwan ko ng kakilala si AJ. Dalawang buwan mula ngayon ng malaman ko na mag bestfriend na pala sila ni Chad.

 Inaamin ko na may gusto ako kay AJ.

May kakaiba kasi sa kanya na labis kong nagustuhan. Ewan ko ba kung papaano pero siya ang kauna-unahang lalaki na nagpatibok ng puso ko.

 Oo nag ka-crush ako dati, pero siya lang talaga ang natatangi.

Pinag iisipan ko lang talaga kung popormahan ko ba si AJ. Gusto kong makilala siya ng lubusan.

“Tol, andun yung pinopormahan mo oh.” Turo sa akin ni Steve sa kinaroroonan nila AJ.

Ngiti lang ang iginanti ko.

“Tol, bakit ayaw mo bang pormahan?”

 “Alam mo naman na mahirap di ba? Pati, gusto ko munang maging close kami, gusto ko siyang kilalanin.”

“Inalababo ka na ba talaga?”

“Mukha nga tol, grabe, lakas makatama. Siya unang lalaki na nakapagpatama sa akin.”

“Natatawa lang ako tol, yung dating pinagkakagulhan ng babae ngayon eh naghahabol sa iisang lalaki.”

“Tae mo. Tawanan ba naman ako. Ano bang magagwa ko, tinamaan ang puso ko eh”

“Ang drama mo dre, pero payong kaibigan lang, pag isipan mo muna ang gagawin mo ha.”

Maghapon ko na naman siyang iniisip.

Yung tipo ba na sa lahat ng bagay eh siya lang at siya ang nasa isip ko.

Naisusulat ko na nga lang ang panagalan niya sa filler ng note book ko.

“Arwin Jake Montederamos- Pangilinan”

Napapangiti ako kapag inilalagay ko yan sa filler ko. 

Buong maghapon na siya lang ang tangi kong iniisip. 

Nababliw na ata ako sa kakaisip sa kanya.

 Bakit ba si AJ pa?

Haixt. Pag uwi ko sa bahay, inihiga ko ang sarili ko sa kama. Pag pikit ko ng aking mata ay si AJ ang nakikinita ng aking isip. 

Paano ko ba maamin sayo na mahal kita?

Paano ko ba masasabi na gusto kitang yakapin, halikan ang iyong mga labi, madama ang iyong presensiya sa aking tabi? 

Niyakap ko ang unan ko at inipit ko to ng sobrang higpit.

Bakit kaya na babae ang hanap ko dati, pero ngayon lalaki na? Noon naman wala akong alinlangan sa sarili ko. 

Sa tingin ko nangyari ito noon mapasok ako sa isang grupo.

Naging curious naman kasi ako sa sarili ko kaya kung anu-ano ang pinag gagawa ko. 

Inaaamin ko na sa isang pangyayaring iyon, nabago ang sarili ko. Matapos ang isang one night stand kung tawagin ng iba.

Nag iinuman kami noon ng makarating ako sa rurok ng kalasingan. Doon na ako pinatulog ng isa kong katropa. 

Dahil sa sobrang kalasingan, hindi ko na alam kung paano kontrolin ang sarili ko.

Hindi pumasok sa isip ko na ayon na ang magiging hudyat sa pag gulo ng buhay ko. 

Panatag ako na walang mangyayari dahil mag katropa kami noon. Pero sa sandali na halikan niya ako at tuluyan ng may mangyari sa amin, yun na ang pangyayaring tuluyang bumago sa pagkatao ko.

Narinig ko ang boses ni papa kaya agad akong bumaba ng bahay. 

Alam ko ko kasi na tinatawag ako kaya nagmadali ako. 

Sa totoo lang, nahihirapan ako sa sitwasyon ko. 

Isang kapitan kasi sa barko si papa kaya masyado siyang mahigpit sa akin.

Sa totoo lang, hirap akong aminin ang pagkatao ko kasi alam kong maari niya akong ikamuhi at palayasin ng bahay. 

Maging si kuya walang nagawa sa gusto ni papa. Isang Marine Transportation din si kuya.

Graduated na siya at kasa-kasama na ni papa sa barko. 

Sobrang pressured ako sa ginagawa ko dahil lahat ng bagay pansin sa akin. 

Oo mahilig din naman ako sa barko, pero nasa puso ko talaga ang mga makina nito.

Mechanical Engineering talaga ang gusto ko na tulad ni AJ. 

Balak ko nga na kapag may major na si AJ ay magpapaturo ako ng mga basics.

“Pa, dumating na pala kayo?”

“Oo kanina pa. Hinahanap ka ng kuya mo, nandun sa may terrace.” Sagot ni papa.

“Ah sige po.”

“Teka lang. Kamusta na pala yang pag-aaral mo?”

“Ayos naman po. Hindi gaano mahirap ngayong second year pero pahirap na po siya after mag third year ako.”

“Eh scholarship mo?”

“Uhm ayos naman po. Hindi po gaano masyyadong mataas ang maintaining grade kaya yakang yaka.”

“Kahit na! Kailangan mataas ang grado mo. Ayaw kong mapahiya sa ninong mo pag nagkaton.” Galit na sabi nito.

“Opo.” Tangi kong nasagot.

“Nga pala, plano naming magset ng dinner party ng ninong mo.”

“Sino po?”

“Basta. Sige na lakad ka na sa kuya mo.”

“Okay po.”

Nagmamadali akong umalis ng kinaroroonan ko para tuntunin ang kuya ko. Well, sobrang nakakamiss naman talaga si kuya. 

Close kami ni kuya at talaga click na click kami.

Tulad ko gwapo di kuya at maraming naghahbol sa kanya. Pero mas gwapo siya sa akin at hindi ako kokontra doon. 

Pansin ko na alam niya ang pagkatao ko at handa naman akong sabihin sa kanya iyon or aminin kung sakaling magtanong siya.

 Nakatayo sa terrace si kuya kaya agad ko siyang inakbayan. 

Agad niya akong kinulit sa may terrace at tuluyan na kaming nagharutan.

“Oh kamusta ang bunso kong mabantot?” tanong ni kuya.

“Tae kuya ang baho, bunso talaga?”

“Uhm yaan mo na. Ngayon na nga lang ako umuwi eh. Pagbigyan mo na.”

“Weh... Basta ang panget.” At nagtawanan kami.

“Oh kamusta ang Mr. Pogi ng pamilya natin?”

“Ayos lang naman. Sapat lang kung sakali. Hahaha. Ikaw ba kuya? Kamusta ang trabaho?”

“Uhm. Ayon mahirap. Super pressured pero masaya naman. Kahit naman mahigpit si papa, nanjan naman mga bagong kaibigan para makawala ng badtrip. Alam mo na. Ahahaha. Teka si isa pang bunso?”

“Uhm. Nasa school pa siguro yon. Alam mo na baka nag sight seeing sa mga tulad nating gwapings.”

“Aysus. Talaga yung si Princess oo. May nanliligaw na ba yun?”

“Meron ata. Pero di ko alam kung uubra kay papa. Itsura palang ni papa mukhang matatakot na yun. Hahah.”

“Aysus. Loko ka, lagot ka kay papa pag nagkataon.”

“Biro lang naman. To talaga. Tara basket ball tayo?”

“Hinamon mo pa ako.”

“Naman”

Walang kupas ang galing ni kuya sa paglalaro ng basket ball. Kahit na matagl siyang hindi nakakapaglaro, yakang yaka pa rin nito. 

Pare-pareho kaming close nila kuya at Princess.

Pero sa kanilang dalawa, si Princess ang nakakaalam kung ano ako at tanggap niya iyon. 

Wala siyang balak sabihin ito kay papa dahil ayaw niyang magalit ito sa akin. 

Business management ang kinuha ni Princess dahil na rin sa kagustuhan niya.

Close sila ni papa kaya nagawa niyang gawin ito. Pero ayos lang sanay na ako doon. 

Alam ko kasi na miss ni papa si mama dahil kay Princess. Matapos mawala ni mama, doon na nagsimulang magbago ang ugali ni papa.

Sobrang mahal nito si mama at ang pagkawala nito ang labis niyang dinibdib. 

Nagpatuloy kami sa paglalaro hanggang sa mapagod kaming dalawa.

[AJ’s POV]

Nasa cafeteria kami noon ng biglang pumasok si Jaysen at si Steve. Napapangiti naman ako kapag pumapasok sa isip ko si Jaysen. 

Nahihiwagaan talaga ako sa ginawa niya sa akin.

Pero may halong kilig din yung kanina. Lalo na nang hawakan niya ang aking kamay. 

Kakaibang kuryente ang bumalot sa aking katawan. 

Pilit kong iwinawaksi iyon pero di ko maaalis ang feeling na para bang magkahawak kami ng kamay.

Nakita ko ang lapit ng bibig niya sa akin na animoy nang aakit na sana punan ko ito. 

Kinakabahan ako sa nararamdaman ko dahil ayoko nito. Ayokong humantong ito na magustuhan ko si Jaysen.

Sa tingin ko ay hindi pa ako handa sa mga bagay na ito. Pero ewan ko ba. Sino ang magsasabi ng mangyayari kundi ang tadhana.

“Ang gwapo talaga niya no?” sinabi bigla sa akin ni Chad.

“Sino?”

“Si Jaysen.”

“Uhm. Okay.” Ang nasabi ko lang.

“Ayon lang ang masasabi mo? Hay naku ano ba yan? Pero I’m sure deep inside ay sasabihin mong oo.”

“Hindi ah. Ikaw lang ang nagwa-gwapuhan sa kanya.”

“Aysus pakipot ka pa. Teka nga, ni hindi ba talaga tumatalab sa yo ang charming niya?”

“Bakit ba?”

“Curious lang naan ang iyong best friend malay mo may gusto siya sayo. Eh di swak kayo. Kaso mahuhurt naman ako kaya wag na lang.”

“Aysus. Ang daming alam neto.”

“Basta mag state tayo ng promise na kahit ano mang mangyari, hindi tayo mag aaway ng dahil sa isang lalaki? Deal?”

“Deal. Oo ba. Ayokong mawalan ng best friend eh.” Bigla namang may tumawag kay Chad.

“Hello.” Sabi ni Chad.

“Oh napatawag ka. Saglit lang ha, wait wag mo ibaba yung line.” Sabi nito sa kausap nito.

“Oi wait lang ha.”

 “Oh san ka pupunta?”

 “May kakausapin lang ako sa phone.”

“Sino ba yan at kailangan mo pa na mag punta sa labas ha?”

“Wala.”

“Aysus. Umamin ka.”

“Wala nga. Sige na babalik ako agad.”

“Sige na.” At tuluyan na siyang lumabas.

“Ay naku ano ba yan. Talaga yung lalaking iyon oh. Hahha.”

Kumakain ako ng shrimp wanton ng oras na iyon ng mapatingin ako sa daliri ko. 

Nakita ko ang singsing na ibinigay sa akin ng ex ko. Kahit naman hindi ko aminin sa sarili ko, ramdam ko na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko.

Hanggang ngayon di pa rin ako nakaka move on sa nangyari. 

Napangiti ako ng maalala ko ang nangyari sa nakaraan. Kung papaano ba kami nagkakilala.

(Flashback)

Matagal ko ng schoolmate siya.  Pero 4^th year lang kami naging magkaklase. Marami akong nabablitaan tungkol sa kanya na masasamang side. 

Na matapang daw, siga, pero hindi ko alam kung totoo nga.

Pero sa tingin ko eh tahimik, supalado at gwapo ang very quick description ko sa kanya. 

First day of class eh ramdam ko na a hindi kami magkakasundo. Kasi nakikita ko na kapag kinakausap siya ng mga kaklase ko, tanging snob lang, ang ginagawa niya. 

Hindi siya nakikihalubilo sa iba.

Ni hindi ko na nga lang siya nilalapitan. Wag ko nga lang sana siya maging ka-groupmates kung sakali. 

Pati ang bestfriend kong si Rizza di din siya feel makasama.

“hay naku, suplado kasi yang James Arkin Ramos na yan. Akala mo kung sino, oo siya na mayaman. Naku. Kawawa ang magulang niya talaga.” Sabi ni Rizza.

“Easy lang.”

“Hay naku. Best friend ang sarap sapakin  oh...”

“Sige nga gawin mo.”

“Ayoko nga. Pati sayang ang face ha. Effort pa sa pagpapagamot.”

“Hay naku puro ka talaga kalokohan.”

Pero talagang mapag-adya ang tadhana. Wala na akong magawa na nangyari ang bagay na iyon. 

Doon talaga nangyari at nagsimula ang lahat. May group project kami at nakitaan ko na hindi man lang siya tumutulong sa amin.

Noong una ayos lang kasi medyo amhinahon pa ako. 

Pero noong naging gipit na yung grupo namin dahil kailngan na talaga yung cooperation niya, doon na lumalim ang inis ko na siyang dahilan kung bakit ako nagalit sa kanya.

“Hoy James. Sabihin mo nga sa akin, may balak ka ba talagang tumulong?”

“Ano bang pakialam mo? Sabihin mo lang kung kailangan ninyo ng ambag na pera, sosobrahan ko para tumahimik na yang bibig mo.”

“Aba loko ka rin ah. Wag mo akong dadaain diyan. Hindi porket mayaman ka eh madadaan mo ako sa ganyan. Kung ayaw mong tumulong edi wag, umasa ka na lang na babagsak ka.” Ang sabi ko.

Di ko na napigilan ang sarii ko at agad akong umalis ng room habang iniiwan ko siyang nakatulala dahil hindi niya inaasahan na sasabihin ko iyon.

Yun ang una naming pag haharap at hindi ko alam na dahil doon, magsisimula ang panibagong yugto ng buhay ko.

(Itutuloy)

*********************************

Comments lang kayo ah... salamat... :))

pag maraming comemnts mag update agad ako... hahahaha

:p

MYJ